EMS-training bestaat al voor een langere tijd binnen de sportwereld. De oorsprong van EMS komt vanuit de revalidatie voor mensen die hun pezen en gewrichten minder goed konden belasten maar wel training nodig hadden. Daarna is deze manier van training opgepakt door de topsport en nu ook binnen de Wadden, maar wat is EMS-training nou eigenlijk?
Om een beeld te geven van EMS beginnen we bij het begin. In het lichaam hebben we een zenuwstelsel wat bestaat uit drie onderdelen. Allereerst het sensorische deel, denk hierbij aan het ontvangen van zintuigelijke informatie zoals het voelen van druk, warmte of pijn. Daarna wordt deze informatie verwerkt in het centrale zenuwstelsel wat dan weer een signaal kan sturen naar het motorische deel (de motor unit). Het motorische deel van het zenuwstelsel zorgt ervoor dat spieren worden bestuurd. Wanneer het motorische deel een signaal stuurt naar de spieren om aan te spannen dan gaat er een impuls naar de zogenoemde ‘motorische eindplaat’ die verbonden is aan je spier.
Daarnaast kunnen we onderscheid maken in het type spierweefsel wat wordt bestuurd door het motorische deel. Zo hebben we de groep spieren die we bewust kunnen aanspannen of ontspannen (skeletspieren met dwarsgestreept spierweefsel) zoals je armspieren, beenspieren, buikspieren etc. En een groep spieren die we niet bewust kunnen aanspannen of ontspannen (glad spierweefsel) zoals de spieren van de luchtwegen, bloedvaten en het maag-darm stelsel.
EMS richt zich op het motorische deel van het zenuwstelsel wat enkel de skeletspieren (dwarsgestreepte spierweefsel) laat aanspannen. Wanneer jij je arm wilt buigen sturen de hersenen een signaal naar je armspieren die vervolgens de beweging uitvoeren. EMS maakt gebruik van hetzelfde principe, het pak stuurt in dit geval het signaal naar de spieren. Echter, wanneer het trainingspak een signaal stuurt naar de spieren worden er meer motor units bereikt dan wanneer je bewust een beweging maakt. Hierdoor worden meer spiervezels aangespannen en is de aanspanning intenser.
Wanneer je aan reguliere krachttraining doet, maak je gebruik van zware weerstand van gewichten, elastieken of de zwaartekracht waardoor je spierscheurtjes creëert. De spierscheurtjes herstellen waardoor de spiervezels dikker en sterker worden. Hierdoor kan je een volgende keer verder gaan op hetzelfde niveau of nog een stap zwaarder. Bij EMS-training werkt dit anders, er worden namelijk geen spierscheurtjes gecreëerd omdat wij geen gebruik maken van zware weerstand. Met EMS wordt er voor gezorgd dat de ‘energie’ uit je spieren wordt gehaald waardoor je lichaam dit moet bijvullen plus nog een beetje extra energie.
Om de ‘energie’ van de spieren te begrijpen gaan we op chemisch niveau kijken in je spier. Om een spier aan te laten spannen is er het stofje ATP (Adenosinetrifosfaat) nodig. Deze stof speelt een belangrijke rol als drager van chemische energie. Wanneer je spier het signaal krijgt om aan te spannen zal ATP er voor zorgen dat de spiervezels verkorten en je spieren aanspannen. ATP wordt aangemaakt en opgeslagen in de mitochondriën die zich bevinden in de cellen in ons lichaam. Wanneer de ATP voorraad op is, zal ons lichaam dit weer moeten bijvullen. Zoals al eerder is vermeld zorgt EMS-training er dus voor dat deze energievoorraad wordt aangebroken waardoor ons lichaam dit gaat bijvullen plus een beetje. Hierdoor is het ATP gehalte in de mitochondriën hoger na het herstel van de training. De spiermassa neemt toe en je wordt sterker.
EMS-training zorgt dus door middel van een lichaamseigen signaal dat alleen de skeletspieren optimaal worden aanspannen door gebruik te maken van het motorische deel van het zenuwstelsel. Door 20 minuten te trainen met het EMS-trainingspak zullen de spieren worden leeggetraind en gaat het lichaam herstellen. Na het herstellen en herhalen van trainingen wordt het lichaam sterker en zal de spiermassa toenemen.
Meer informatie? Bel ons op +31 6 37792061
0 Comments